پارگی تاندون شانه و درمان فیزیوتراپی آن
پارگی تاندن های شانه اغلب در اثر فرسایش تدریجی تاندون ها با گذشت زمان رخ می دهد و در مواردی نیز ممکن است در اثر فعالیت های شدید و ناگهانی رخ دهد.
تاندون های شانه از اجزای مهم شانه بوده و نقش مهمی در حرکت طبیعی شانه بر عهده دارند و هرگونه آسیبی به آن ها سبب بروز درد و سایر مشکلات حرکتی شانه می شود.
آسیب و یا پارگی تاندون ها با عدم اتصال صحیح تاندون به راس استخوان عضله و اختلال در عملکرد آن مشخص می شود.
پارگی تاندون شانه در اغلب موارد در تاندون عضله فوق خاری و در موارد کمی بخش های دیگر روتاتور کاف نیز ممکن است آسیب بینند.
این آسیب معمولا در سمتی ایجاد می شود که به عنوان عضو غالب استفاده می شود یعنی افراد راست دست بیشتر با پارگی تاندون شانه سمت راست خود مواجه می شوند.
پزشک و متخصص فیزیوتراپیست با معاینه فیزیکی و استفاده از روش های تشخیصی مانند تصویر برداری با اشعه ایکس یا ام آر ای میزان و شدت آسیب را بررسی کرده و متناسب با نیاز بیمار شیوه مناسب درمانی را اتخاذ می کند.
پارگی جزئی
تاندون بطور کامل دچار پارگی نشده ولی بافت نرم آسیب دیده و سبب بروز درد و التهاب و مشکلات حرکتی برای شانه می شود.
پارگی کامل
در این وضعیت تاندون ها در جایی که به سر استخوان بازو متصلند دچار پارگی شده و فضای خالی در تاندون ایجاد می شود.
فیزیوتراپی و انجام تمرینات ورزشی مخصوص شانه تحت نظر فیزیوتراپیست موثرترین روش در بهبود این مشکل است.
در صورتی که آسیب شانه بحدی شدید باشد که نیازمند جراحی باشد فیزیوتراپی شانه پس از جراحی نیز برای بازگشت سریعتر حرکات شانه ضروری است.
فیزیوتراپیست برای بهبود آسیب ایجاد شده از متدهای درمانی متفاوتی مانند الکتروتراپی، سوزن خشک، لیزر پرتوان، ماساژ و … بهره می گیرد.
متخصص فیزیوتراپی تمرینات کششی و تقویتی مخصوص فیزیوتراپی شانه را برای کمک به افزایش استحکام شانه، بهبود انعطاف پذیری و افزایش دامنه حرکتی شانه برای بیمار تجویز می کند.