فیزیوتراپی دیسک کمر
دیسک ها بالشتک های لاستیکی ژلاتینی مانندی هستند که وظیفه جذب شوک های وارده به ستون مهره ها و نخاع را داشته و بین استخوان های ستون مهره ها قرار دارند.
دیسک بین مهره ای حرکت مهره ها را بر روی یکدیگر تسهیل کرده و فشارهای وارد شده به ستون مهره ها را کاهش دهد.
دیسک های ستون فقرات توسط رباط های متصل کننده استخوان های نخاع به هم متصل شده و از استخوان های ستون فقرات حمایت می کنند.
حرکات ناگهانی کمر و بلند کردن و حمل اجسام سنگین از رایج ترین دلایل ابتلا به فتق دیسک بین مهره ای هستند.
افزایش سن نیز یکی از عوامل مهم در افزایش ریسک ابتلا به فتق دیسک کمر است.
آسیب های دیسک شایع بوده که مهم ترین مشخصه آن کمردرد است.
هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای شایع ترین مشکل و بیماری دیسک ستون فقرات است که می تواند بحدی جدی باشد که حتی فرد را وادار به خانه نشینی کند.
کمردرد یکی از رایج ترین بیماری های اسکلتی – عضلانی است که بسیاری از افراد آن را تجربه کرده اند.
خوشبختانه در بسیاری از موارد کمردرد به دلیل مهمی ایجاد نشده و تنها با چند روز استراحت و انجام نرمش های فیزیوتراپی کمر بهبود می یابند.
تنها درصد کمی از کمردرد ها به دلایل جدی همچون بیرون زدگی دیسک کمر ایجاد می شوند که نیازمند دریافت درمان مناسب همچون فیزیوتراپی دیسک کمر هستند.
افزایش سن سبب کاهش سطح آب بدن بخصوص دیسک ها و به همین دلیل با افزایش احتمال آسیب دیسک ها همراه است.
درد کمر و ستون فقرات با هر حرکت ستون فقرات سبب کاهش شدید فعالیت بدنی فرد و بروز مشکلات دیگری برای فرد مبتلا می شود.
معاینه فیزیکی توسط پزشک و متخصص فیزیوتراپی در کنار استفاده از روش های تشخیص برای تعیین محل دقیق فتق و شدت آن و انتخاب روش درمانی موثر ضروری است.
فیزیوتراپی دیسک کمر از موثرترین روش های درمانی فتق دیسک کمر است که می تواند عوارض و علائم بیماری را کاهش داده و وضعیت حرکتی فرد را بهبود بخشد.
خوشبختانه بسیاری از مبتلایان به این بیماری بخوبی با روش های غیر جراحی همچون فیزیوتراپی دیسک کمر بهبود می یابند و تنها درصد کمی از مبتلایان نیازمند انجام جراحی هستند.
فیزیوتراپی دیسک کمر مهم ترین و موثرترین درمان فتق دیسک کمر است که بدون داشتن عوارض ناشی از جراحی های باز درد و مشکلات بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر را کاهش می دهد.
متخصص فیزیوتراپی دیسک کمر از مدالیته های درمانی مانند منوال تراپی دیسک کمر ، تحریک الکتریک و لیزر پرتوان در کنار تمرین درمانی برای درمان دیسک کمر استفاده می کند.
در مراحلی که علائم بیماری شدت یافته بیمار باید استراحت مطلق داشته و از انجام هرگونه حرکتی که درد را افزایش می دهد بپرهیزد.
با تشخیص متخصص می توان از کیسه های آب گرم برای تسکین درد استفاده کرد.
مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و داروهای کورتونی تزریقی می تواند به کاهش درد و از سر گیری زندگی عادی فرد کمک کند.
ممکن است پزشک استفاده از کمربندهای مخصوصی را توصیه کند.
کمربند ها و بریس های مخصوص کمر نیز علاوه بر حفاظت از ستون فقرات حرکات کمر را محدود کرده و از این طریق به تسکین درد کمک می کند.